заштатны

прил.

заштатный

|| Сірано (у вершы) просіць аўтара, каб пусціў у жытло: “Пусці, пусці мяне, брат паэт, я дужа прыстаў і знямог…” — а той адказвае, што паэты-дуэлянты яму не браты: “Даўно адышлі вашы дні ў нябыт, даўно пазабыў вас свет. Аддайце на могілкі ваш кандуіт, пане заштатны паэт!”